De Politiek lijkt zich in grote lijnen aan te sluiten bij de belangenorganisaties

Introductie
De huidige wetgeving met het automatisch verlies van de nationaliteit getuigd van een nonchalante en een gemakzuchtige houding vanuit de overheid naar de Nederlandse burger. Automatisch verlies zonder na te gaan of dit wel redelijk, evenredig, billijk, of moreel rechtvaardig is, kan op bepaalde punten niet goedgepraat worden. We hebben het hier dan ook niet over terroristen, of zware misdadigers, die frappant genoeg beter beschermd worden en die de nationaliteit niet automatisch verliezen. Nee, het gaat hier vaak over gewone Nederlanders die misschien het buitenlands avontuur wilden ontdekken, voor werk of liefde vertrokken, etc. Maar die naast het andere land vaak nog steeds goede banden met Nederland, en familie in Nederland hadden. Mensen die dachten na een x-aantal jaar misschien terug te willen keren. Ook nieuwe Nederlanders die begrijpelijk nog niet-Nederlandse bindingen kunnen hebben. Of kinderen van een Nederlander en een buitelander die letterlijk een vader- en moederland hebben. Ook deze willen niet bij een nationaliteit-scheiding hoeven te kiezen. En al zeker wil men niet dat hun automatisch, ongewild en ongemerkt de keuze opgedrongen wordt.

Als we niet-Nederlandse politici, juristen, en ambtenaren in het buitenland de verhalen vertel van voormalige Nederlanders vertel, als ze horen van onze wetgeving en principes uit de 19^de eeuw, dan krabben ze zich dan ook vaak op hun hoofd en met verrast en vertrokken gezicht vragen ze zich af, “maar dat Nederland is toch een modern en liberaal land?” Maar ook binnen Nederland zijn er veel juristen, ambtenaren en politici die soms verrast worden met verhalen uit de praktijk. Terwijl de meeste landen zich aangepast hebben aan een meer liberale en globaliserende wereld loopt Nederland hierin nu wel erg achter. In Nederland hoor je individueel dat politici redelijk begrip hebben en vaak stellen dat ze het ook anders willen zien. Of dat ze zich erin gaan verdiepen. Tja, goed maar, ‘actions speak louder than words’. Zoals we eerder schreven, het huidige wetsvoorstel is zeer beperkt en het is nu aan de politiek in de eerste en tweede kamer om hier verder over na te denken en een betere wetgeving voor te stellen. Eentje die voor alle Nederlanders evenredig is. Het mooie is dat we nu recentelijk hele goede, duidelijke, en ietwat leidende, vragen krijgen vanuit de politiek naar de regering toe. Hieruit blijkt dat men wel degelijk hier kritisch naar kijkt. Er is een lichtpuntje van hoop!

Deze introductie is een kopie van uit de post op Nederlanders in den Vreemde, een organisatie die wij ondersteunen. U kunt de gehele post met de politieke vragen, en onze eigen antwoorden en een alternatief voorstel, hier lezen.