Succes is natuurlijk geweldig. Soms is succes echter meer dan geweldig. In het geval van mev I. werd al snel duidelijk dat ze emotioneel geraakt was door het verlies van haar nationaliteit en het vooruitzicht om uitgesloten te worden van wat ze ook als thuis zag. Ik voelde haar leed echt, en het werd een missie om te proberen haar zaak op te lossen. De zaak zag er uitdagend uit, maar tegelijkertijd waren er mogelijkheden. Als ik het me goed herinner dacht ik dat de zaak me 4 tot 6 uur zou kosten. Naarmate de tijd vorderde, werd echter duidelijk dat het uitdagender was en alles veel meer betrokkenheid vereiste. Ter vergelijking: de snelste vergelijkbare zaak die ik had was in totaal 2 uur. 1 uur over adviseren welk bewijs te krijgen, nog 1 uur om het bezwaar te schrijven. Ook succes. Dit laat zien hoe dingen per persoon en geval erg kunnen verschillen, ook al is het vergelijkbaar. In de 8,5 maanden dat ik uiteindelijk mev I. heb bijgestaan was het een waar genoegen om te mogen helpen. En succes na zo’n lange tijd is ook emotioneel zeer de moeite waard. Gelukkig zijn de meeste van mijn zaken succesvol maar vandaag loop ik rond met een extra grote glimlach op mijn gezicht. Casus tijdlijn hieronder.

1997
Mevrouw I is in de VS geboren uit een Nederlands/Canadese moeder met dubbele nationaliteit en een Amerikaanse vader, zij heeft daarom vanaf haar geboorte de Nederlands-Amerikaanse nationaliteit. Tijdens haar jeugd is ze vaak in Nederland en ze voelt zich Nederlands.

2003
Door de wijziging van de Nederlandse nationaliteitswet op 01 april 2003 verliezen vele honderden, zo niet duizenden, Nederlanders met een dubbele nationaliteit 10 jaar later hun nationaliteit.

april 2013
De meerderheid was niet op de hoogte van deze mogelijkheid van verlies van de Nederlandse nationaliteit, en had dit ook niet gewild. 01 april 2013, Mevrouw I. is tiener/minderjarig en verliest net als vele anderen samen met haar moeder haar Nederlandse nationaliteit. Ze wilde altijd al studeren en wonen in Nederland of Spanje waar ze familie heeft en zich thuis voelt. Dit is nu echter niet meer mogelijk. Paspoortvernieuwingen/-aanvragen worden geweigerd. Nee, u bent geen Nederlander meer!

maart 2019
Het Hof van Justitie van de Europese Unie acht een dergelijk automatisch verlies disproportioneel en in strijd met EU-verdragen die Nederland heeft ondertekend. Het zogenaamde Tjebbes-arrest maakt het mogelijk dat dergelijke zaken worden herzien en dat de personen met terugwerkende kracht hun Nederlandse nationaliteit terugkrijgen. Omdat het EU-hof echter alleen EU-aangelegenheden kan beoordelen, moet de evenredigheid van het verlies worden beoordeeld aan de hand van het gebruik van hun EU-rechten (Vrijheid van verkeer sinds 1 november 1993). Of hun beoogde gebruik van die rechten. Het vonnis stelt echter ook dat de omstandigheden niet “hypothetisch” kunnen zijn, dus er is een bepaalde hoeveelheid bewijs nodig. Hier zit de grootste uitdaging, wie heeft er nog relevante documenten en dossiers van 10 jaar geleden?

oktober 2019
Mevrouw I. vraagt een Nederlands paspoort met de zogenaamde evenredigheidstoets aan.

maart 2021
Mevrouw I krijgt een negatieve beslissing. Haar verlies was proportioneel, staat er.

april 2021
Mevrouw I. maakt bezwaar tegen de beslissing.

augustus 2021
Mevrouw I. krijgt de gelegenheid om mondeling te worden gehoord. Tijdens de hoorzitting laat het ministerie weten een andere rechterlijke uitspraak af te willen wachten die betrekking heeft op haar eigen situatie. (Ik moet opmerken dat het ministerie vriendelijk en bereidwillig is in deze overweging).

september 2021
Mevrouw I. informeert bij het ministerie wat de status is van haar bezwaarschrift.

april 2022
De andere rechtszaak waar het ministerie op zat te wachten wordt negatief beslist. Nederlandse politici hebben ook gestemd voor een wetswijziging waardoor de uitspraak van de rechtbank in Tjebbes als een Optie in de Nederlandse wet kan worden omgezet. Mevrouw I. haar zaak is al in behandeling en zal niet worden beïnvloed door de nieuwe, andere (en bureaucratisch moeilijkere) evenredigheidstest via Optie.

mei 2021
Mevrouw I. neemt contact op met Kris von Habsburg en krijgt juridisch advies. De eerste inschatting is dat mevrouw I. bij haar bezwaarschrift niet de juiste redenen en bewijzen heeft overgelegd en dat de kans op afwijzing zeer reëel is. Er wordt een plan van aanpak afgesproken. Plan A: Ten eerste, het ministerie vragen om extra tijd om verder bewijsmateriaal in te dienen. Opvragen van een kopie van haar dossier bij het ministerie. De jacht op het juiste bewijs van 10 jaar geleden is geopend. Niet gemakkelijk aangezien mevrouw I. inmiddels is verhuisd, haar opleiding heeft afgerond, e-mailadressen zijn gewijzigd, enz. Relevante schoolgegevens, e-mails enz. moeten worden achterhaald en dit lijkt moeilijk tot onmogelijk. Plan B: de nationaliteit terugkrijgen na verhuizing naar Nederland, dus dat zou eerst een lastige immigratie-uitdaging worden.

juni 2022
We vragen opnieuw extra tijd. Het ministerie verontschuldigt zich voor de vertraging en stuurt het dossier. Kris von Habsburg merkt op dat de omstandigheden van de rechtszaak waar het ministerie aanvankelijk op wachtte en waar in april negatief over werd beslist, niet zo vergelijkbaar waren met die van mevrouw I. Het is daarom belangrijk om aan te voeren dat dit geen invloed heeft op mevrouw I.

september 2022
We vragen opnieuw extra tijd. Het ministerie is weer voorkomend en attent. Kris von Habsburg reist naar Spanje om detective en diplomaat te spelen en bewijsmateriaal van een universiteit op te sporen. Eerdere telefonische verzoeken en e-mails werden niet beantwoord. Persoonlijk bezoek hielp, maar kostte nog steeds extra tijd. De Spaanse universiteit geeft een verklaring af die een belangrijk onderdeel van het bewijs zal zijn.

november 2022
We dienen het verdere bezwaar in met ongeveer 20 aanvullende bewijsstukken en een aantal redenen/juridische argumenten die moeten worden beoordeeld. Het ministerie verzoekt de IND deze in overweging te nemen en de evenredigheidstoets opnieuw te toetsen.

februari 2022
De IND heeft de omstandigheden en beweegredenen opnieuw bekeken en komt tot een positief besluit, verlies nationaliteit was disproportioneel ten opzichte van mevrouw I. haar EU-rechten en reële plannen. Het ministerie neemt dit advies van de IND in overweging en neemt het over. Het ministerie besluit formeel dat het verlies disproportioneel was en daarom krijgt mevrouw I haar Nederlandse nationaliteit met terugwerkende kracht (alsof ze nooit is verloren) terug. Plan A: succes! Mevrouw I kan nu eindelijk in de EU wonen en werken zoals ze dat als tiener/minderjarige wilde. Ook kijkt ze er naar uit om haar familie en vrienden weer in Nederland te zien.

Paspoortaanvraag tot uiteindelijke positieve beslissing 3 jaar en 4 maanden.
Kris von Habsburg hulp tot beslissing 8,5 maanden.
Kris von Habsburg hulp tot bezwaar 5,5 maanden.
Uiteindelijke bezwaar tot beslissing 3 maanden.
Kris von Habsburg heeft in totaal ongeveer 18 uur aan deze zaak besteed.
Houd er rekening mee dat bezuinigingen, Covid, Oekraïne en zelfs de Spaanse schoolvakanties de duur hebben beïnvloed.